Νοεμβρίου 2012 - Γιάννης Χαρούλης

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Γιάννης Χαρούλης - Πλύστρα του ουρανού
Νοεμβρίου 29, 2012 0 Σχολια


"...βρέχει, σταγόνα γίνομαι μικρή
που αγγίζει απαλά το πρόσωπό σου
λίγο προτού παγιδευτεί, σε μια ρωγμή, 
στην άκρη των χειλιών σου..."

Γιάννης Χαρούλης - Χειμωνανθός (Πάτρα, 20/09/2012)

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Έχει γραφτεί...
Νοεμβρίου 26, 2012 0 Σχολια


Η αφορμή για να γραφτούν όλα τα παραπάνω ήταν η κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου
του Γιάννη Χαρούλη με τίτλο "Μαγγανείες" το Μάϊο του 2012.


Γιάννης Χαρούλης & Νατάσσα Μποφίλιου - Έλα σε μένα & Πορνογραφία
Νοεμβρίου 26, 2012 0 Σχολια
 
"...Έλα και γείρε το κεφάλι...
στα χέρια μου τ' αγαπημένα...
να ζήσεις τ' όνειρο και πάλι..
έλα σε μένα... έλα σε μένα...
 
...Έχω μια θάλασσα σμαράγδια...
μ'αγάπη... κι ήλιο... κεντημένα...
για την καρδιά σου πού 'ναι άδεια...
έλα σε μένα... έλα σε μένα..."
 
 
Νυχτα Μουσικης γεματη Ελλαδα 21/06/2011
Συναυλια του Σταυρου Ξαρχακου με την Κρατικη Ορχηστρα Ελληνικης Μουσικης
σε εργα Ξαρχακου,Θεοδωρακη,Χατζιδακι

Αν κουραστείς απ' τους ανθρώπους
κι ειν' όλα γύρω γκρεμισμένα,
μην πας ταξίδι σ' άλλους τόπους,
έλα σε μένα, έλα σε μένα.

Κι αν πέσει απάνω σου το βράδυ
με τ' άστρα του τ' απελπισμένα,
μη φοβηθείς απ' το σκοτάδι,
έλα σε μένα, έλα σε μένα.

Έλα και γείρε το κεφάλι
στα χέρια μου τ' αγαπημένα,
να ζήσεις τ' όνειρο και πάλι,
έλα σε μένα, έλα σε μένα.

Κι αν δεις καράβια να σαλπάρουν
κι αν δεις να ξεκινάνε τρένα,
μην πεις μαζί τους να σε πάρουν,
έλα σε μένα, έλα σε μένα.

Έχω μια θάλασσα σμαράγδια
μ'αγάπη κι ήλιο κεντημένα
για την καρδιά σου πού 'ναι άδεια
έλα σε μένα έλα σε μένα.

Έλα και κάθισε δεξιά μου
σαν ξεχασμένος αδερφός,
να μοιραστείς την μοναξιά μου
και να σου δώσω λίγο φως.

----

Πορνογραφία σημαίνει συνουσία,
συνωμοσία στο φως των αστεριών
για την Ευρώπη μα και για την Ασία
πορνογραφία στα μάτια των παιδιών.

Μέσ' το κόσμο χάνομαι
κι απ' τα πάθη μου πιάνομαι.
Δίνω σώμα, δίνω φως,
μα πεθαίνω σοφός.

Πορνογραφία σημαίνει συνουσία,
συνωμοσία στο φως των αστεριών.
Για την Ευρώπη μα και για την Ασία
πορνογραφούμε στα μάτια των παιδιών.

Μέσ' το κόσμο χάνομαι
και απ' τα πάθη μου πιάνομαι.
Δίνω σώμα, δίνω φως,
μα πεθαίνω σοφός.

Πορνογραφία σημαίνει ανταρσία,
απελπισία, σκοτάδι και μαγεία.
Πορνογραφία σημαίνει συνουσία
φωτογραφία σημάδι των καιρών.
 
 
Ο Γιάννης Χαρούλης διαβάζει Κωστή Φραγκούλη - Τσ'ακριβής
Νοεμβρίου 26, 2012 0 Σχολια
 
 
Κοντό και να 'ναι σίντερο του κατω κόσμου η πόρτα,
να πιάσω τα κερκέλια τζη και σείσμα να τσης δώσω,
να ξαρμωθούνε τα καρφιά κι ο στρούφιγγας να πέσει.
Πάλι κι αν είναι μάρμαρο γή πέτρα να τη σπάσω
ν'ανοίξω και να κατεβώ, να δώσω μια του χάρου
και να του πάρω όλες τσι νιές και τσ'αρραβωνισμένες
να ρθούνε με τσ' αζωντανούς το ταίρι ντως να βρούνε
να πάρω και την ακριβή, οπίσω να τη φέρω
να ξετελέψει τα προυκιά, στη φλώγα να σταθούμε.

 Από την ποιητική συλλογή του Κωστή Φραγκούλη ''Τα δίφορα''

Γιάννης Χαρούλης - Εδώ
Νοεμβρίου 26, 2012 0 Σχολια
 
 
"...ΕΔΩ οι μέρες ταξιδεύουν σαν χελώνες νεκρές...
κι εγώ τρικλίζοντας τις ακολουθώ...
ΕΔΩ οι σκέψεις ζωντανεύουν ναυάγια πυρκαγιές...
καίγομαι... ολόκληρος ΕΔΩ... και ξανασβήνω... ΕΔΩ..."
 
 

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Γιάννης Χαρούλης - Φεϊρούζ (Αυλαία, 12/05/2009)
Νοεμβρίου 25, 2012 0 Σχολια

"...τους αναστεναγμούς μου αφήνω
στα σταυροδρόμια της ζωής..."



Φεϊρούζ, βγες στο μπαλκόνι
να σ΄ ακούσουν τα πουλιά, 
του Λιβάνου οι μαύροι κέδροι
και οι λειχήνες του Αραράτ.

Φεϊρούζ καημέ μου Φεϊρούζ, 
τους αναστεναγμούς μου αφήνω, 
οοοοο, στα σταυροδρόμια της ζωής.
Φεϊρούζ καημέ μου Φεϊρούζ, 
έμαθα πάντοτε να δίνω, 
οοοοο, όσα δεν έδωσε κανείς.

Στείλε μου το "wa habibi" (για χαμπίμπι)
στις φτερούγες του νοτιά, 
να περάσει από τη Γαύδο
και ν΄ ανέβει πιο ψηλά.

Η Ευαγγελία λέει
τον Αρχαγγελιτικό
κι εσύ στης Μπεκάα τη θέρμη
τραγουδάς το ανείπωτο.



Γιάννης Χαρούλης - Όταν χαράζει (Δασάκι Κουτσουρά, Καλοκαίρι 2012)
Νοεμβρίου 25, 2012 0 Σχολια

...Αν είσαι μόνος... αν είσαι αδύναμος...
η χαραυγή θα σε ξεκάνει...

Καινούρια μέρα.... καινούριος ποταμός...
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν... όσα ξεχάστηκαν...
κι όσα γι' αυτά κανείς δεν ξέρει....

Πίσω απ' τους λόφους... πίσω απ' τα βλέφαρα...
υ π ά ρ χ ε ι  τ ό π ο ς  κ α ι  γ ι α  σ έ ν α....
χωρίς Βαστίλη... χωρίς ανάθεμα...
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.....




Γιάννης Χαρούλης - Αποχαιρετισμός (Τεχνόπολη, 06/06/2012)
Γιάννης Χαρούλης - Μαλαματένια λόγια (Θέατρο Καζαντζάκη, 13/09/2012)
Νοεμβρίου 25, 2012 0 Σχολια
 
 
"...πώς έγινε με τούτο τον αιώνα...
και γύρισε... καπάκι... η ζωή...
πώς το `φεραν η μοίρα... και τα χρόνια...
να μην ακούσεις έναν ποιητή..."
 

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές
τ΄ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές

Τ΄ αηδόνια σεχτηκιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ΄ έλεγαν Μαρία
και να `σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ΄ αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ΄ άστρο του φονιά

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ΄ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ΄ το παλιό μαρτύριο να `χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ΄ ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ΄ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το `φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή

Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή[Παρασκευή]
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς
 

 

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Γιάννης Χαρούλης - Άιντε και ξέχασα
Νοεμβρίου 24, 2012 0 Σχολια

Μαύρη πέτρα κύλησε τη ζωή την ξύπνησε...
κι από παράθυρα κλειστά το σκάμε σα σκιές...
κι όσα δεν τολμήσαμε... στις φωτιές... τα ρίχνουμε...
να ζεσταθούν τα όνειρα.... τα χέρια ...οι αγκαλιές...




Νοεμβρίου 24, 2012 0 Σχολια


"Φεύγει... κι έρχεται... ο έρωτας
και εμείς πιο σφιχτά... γαντζωνόμαστε...
απ΄ το ένα... στο άλλο... κορμί...
για να κρατηθούμε... σ΄ αυτή την ψυχή...."

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Νοεμβρίου 23, 2012 0 Σχολια


Εχάρισά σου την καρδιά 
δική σου να την έχεις, 
είναι από αυτές που αγαπούν 
μόνο να την προσέχεις...!!!

Νοεμβρίου 23, 2012 0 Σχολια

...και πως να σ' αποχωριστώ...και πως να σου μακρύνω... και πως να ζήσω δίχως σου...το χωρισμό εκείνο...

Γιάννης Χαρούλης - Φεστιβάλ Μουσών (Ελατοχώρι, 11/08/2012)
Νοεμβρίου 23, 2012 0 Σχολια

Bάστα το νού, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού πού `φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα...

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Νοεμβρίου 22, 2012 0 Σχολια

Δέκα χρόνια... δέκα αιώνες λύσεις ψάχνουν να μου βρουν... δε με ξέρεις, μα το ξέρεις πως τα χέρια δεν ξεχνούν... κάτι νύχτες ματωμένες που αδιάφορα περνάν... που τα σώματα διψάνε, μα τα μάτια αλλού κοιτάν...

Νοεμβρίου 22, 2012 0 Σχολια

...Ψηλά στου Ολύμπου την κορφή... δεν λιώσανε τα χιόνια.... για την γλυκιά σου τη μορφή... μου τραγουδούν τ' αηδόνια... 
Γιάννης Χαρούλης - Τα βάσανα μου χαίρομαι (Πάτρα, 20/09/2012)
Νοεμβρίου 22, 2012 0 Σχολια
 
Τα βάσανα μου χαίρομαι...
τσι πίκρες μου γλεντίζω...
κι αν ε μου πούνε για χαρές...
εγώ δεν τσι γνωρίζω...

Όλοι μου λένε γιάιντα κλαις...
κι αν κλαίω ποιόν πειράζω...
στον κόσμο εγεννήθηκα...
καρδιές να δοκιμάζω...

Γυαλένιος είσαι μαστραμπάς...
κι όποιον... κι αν δεις... τον αγαπάς...
 
 

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Γιάννης Χαρούλης & Απόστολος Ρίζος - Έχω έναν καφενέ
Γιάννης Χαρούλης (& Μαρία Λουκά) - Ανάθεμά σε
Νοεμβρίου 19, 2012 0 Σχολια

Σ' έχω ώρες ώρες μα το Θεό...
τόσο... πολλή... ανάγκη...
που τρέχουν απ΄ τα μάτια μου...
θάλασσες και πελάγη...

Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μου...
μες στου μυαλού τα υπόγεια...
αχ πόσα θέλω να σου πω...
ΜΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ...





Γιάννης Χαρούλης - Αγία Νοσταλγία
Νοεμβρίου 19, 2012 0 Σχολια

Αγία νοσταλγία φιλώ την εικόνα σου
δεν έχω απόψε πού να πάω... 
δέξου με στο δώμα σου...

Αγία νοσταλγία τις αγάπες... μου καλώ...
μέσα από καθρέφτη παραμορφωτικό...

Αγία νοσταλγία της μνήμης αδερφή...
είσαι αγκάθι... βάλσαμο... τραγούδι... 
και στριγκλιά... μαζί...

Αγία νοσταλγία ανίκητο θεριό...
ΕΧΕΙΣ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ... ΣΕ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ...







Αγία Νοσταλγία        
 
Στίχοι:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική:   Θανάσης Παπακωνσταντίνου  

Αγία νοσταλγία πέλαγο ανοιχτό
πόσα σκαριά έχεις πάρει για πάντα στο βυθό

Αγία νοσταλγία φιλώ την εικόνα σου
δεν έχω απόψε πού να πάω δέξου με στο δώμα σου

Αγία νοσταλγία τις αγάπες μου καλώ
μέσα από καθρέφτη παραμορφωτικό

Αγία νοσταλγία της μνήμης αδερφή
είσαι αγκάθι βάλσαμο τραγούδι και στριγκλιά μαζί

Αγία νοσταλγία ανίκητο θεριό
έχεις κλείσει την καρδιά μου σε λαβύρινθο


Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Νοεμβρίου 18, 2012 0 Σχολια


...Δε θέλω να πικραίνεσαι...
τις Κυριακές τα βράδια...
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά...
τα.. χρόνια.. μένουν.. άδεια...

Γιάννης Χαρούλης - Πάντα θλιμμένη χαραυγή (Θέατρο Βράχων, 01/09/2012)

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Γιάννης Χαρούλης - Φύλλα ψυχής ορθάνοιχτα
Νοεμβρίου 17, 2012 0 Σχολια

Κι άλλη φορά χαράματα με πιάσανε 
τα κλάματα...στο άκουσμα της μέρας...
κι ήρθε το φως και φίλησε το δάκρυ μου 
που κύλησε και χάιδεψε ο αέρας...



Φύλλα ψυχής ορθάνοιχτα


Πρωί στο Μέγα Σπήλαιο πρωτάκουσα τ’ αηδόνι
κι έτρεχε γάργαρο νερό στης Ζαχλορούς το ρέμα
κι είδα στο δρόμο του Θεού πως σβήνουνε οι πόνοι
κι αυτής της μίζερης ζωής ξανά το μέγα ψέμα.

Κι άλλη φορά χαράματα με πιάσανε τα κλάματα
στο άκουσμα της μέρας
κι ήρθε το φως και φίλησε το δάκρυ μου που κύλησε
και χάιδεψε ο αέρας.

Είδα στο γιόμα να πετάει ο αετός των Μετεώρων
απ’ τα ψηλά πιο αψηλά για του Θεού τα μέρη
κι ήπια του Μύστη το νερό – πηγές των θείων δώρων
απ’ του Χριστού τον ομφαλό, της Παναγιάς το χέρι.

Κι άλλη φορά μεσάνυχτα – φύλλα ψυχής ορθάνοιχτα –
στη λάμψη των κειμένων
κοινώνησα το είναι Σου – δίνε μου νέκταρ, δίνε μου –
στο φως των Φωτισμένων.


Νοεμβρίου 17, 2012 0 Σχολια


"Γελώ και πάλι θλίβομαι, 
και πάντα δε μιλιέμαι
ήμουν ο ρόλος π΄ αγαπάς
και μέσα σου ξεχνιέμαι..."

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Ο Γιάννης Χαρούλης απαντάει στο ερωτηματολόγιο του Προυστ
Νοεμβρίου 16, 2012 0 Σχολια


(1 Ιανουαρίου 2011)

Ο Γιάννης Χαρούλης είναι ένας νέος που με την φωνή του και την προσωπική του δουλειά έχει κάνει περήφανους τους συντοπίτες του Κρητικούς  και έχει θερμό κοινό σε όλη την Ελλάδα.

 συνέντευξη του Γιάννη Χαρούλη στο Μάριο Μεσσαριτάκη

Θα ήθελα να σε καλωσορίσω στην Freevox, είναι ιδιαίτερη η χαρά μας να φιλοξενούμε  στις σελίδες  μας ένα άτομο τόσο αξιόλογο  που μάλιστα  κατάγεται από τον τόπο μας.

 Πότε και πού υπήρξες  ευτυχισμένος;

Θυμάμαι ήμουν ευτυχισμένος κατά τα πρώτα μου βήματα, όταν προσπαθούσα να βγάλω ένα τραγούδι για πρώτη φορά αλλά  και τώρα σε  συναυλίες που πάω σε κάποια χωριά και βλέπω κάποιους παππούδες να με αγκαλιάζουν και να μου δείχνουν την αγάπη τους.

- Πώς φαντάζεσαι την τέλεια ευτυχία;

Να υπάρχει γαλήνη όχι ανία. Επίσης ευτυχία είναι όταν ο κόσμος και η μουσική γίνονται ένα.  Πιστεύω μέσα από αυτό ο κόσμος ενώνεται και στηρίζει ο ένας τον άλλο.

- Τι ή ποιός είναι η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής σου;

Άνθρωποι γενικά, η οικογένεια μου, οι δικοί μου άνθρωποι.

- Ποιό ταλέντο θα ήθελες να έχεις;

Να μιλώ όλες τις γλώσσες.

- Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα πράγμα στον εαυτό σου, ποιό θα ήταν αυτό;

Όχι πως κάνω πάντα το αντίθετο, αλλά θα ήθελα να μπορούσα να βλέπω όλα τα πράγματα καλοπροαίρετα..

- Ποιό θεωρείς το μεγαλύτερο επίτευγμά σου;

Δεν θεωρώ κάποιο συγκεκριμένο ως μεγαλύτερο επίτευγμα μου, γενικά όλα που μου έχουν συμβεί αποτελούν μεγάλο επίτευγμα.

- Πού θα ήθελες να ζείς;

Θα ήθελα να ζω σε ένα μέρος με θάλασσα κοντά στην φύση και να έχω γειτόνους που μπορώ να επικοινωνώ μαζί τους  και να μοιράζομαι …

 - Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;

Ότι θα μείνω μόνος.

- Τι αντιπαθείς περισσότερο;

Το ψέμα και ό,τι έχει το ψέμα μέσα του, όπως η  υπερβολή,  «το δήθεν».

- Ποιό χαρακτηριστικό σου αντιπαθείς περισσότερο;

Ότι κάποιες στιγμές  γίνομαι τόσο αυστηρός κριτής για τους άλλους, όσο αυστηρός κριτής είμαι και για τον εαυτό μου.

- Τι θεωρείς ως τη μεγαλύτερη  σπατάλη;

Το χρόνο που αφήνω να περνάει και τα πράγματα που θα μπορούσα να κάνω και μένουν απραγματοποίητα.

- Ποιό είναι το αγαπημένο σου ταξίδι;

Μου αρέσει η διαδρομή  στο βουνό του Κίσαβου. Επίσης, συγκινούμαι ιδιαίτερα κάθε φορά που βρίσκομαι  στον γυρισμό για την Κρήτη.

- Ποιά θεωρείς  την πιο υπερτιμημένη αρετή;

Μια πραγματική αρετή ποτέ δεν θα μπορούσε να έχει περισσότερη  αξία από όσο της ταιριάζει. Θα  μπορούσα όμως να πω ποιαν αρετή θεωρώ την πιο τιμημένη ανάμεσα στις άλλες αρετές: Να  ξεπερνάς τα κακά και να ζυγίζεις αυτά που αποκόμισες από την  κάθε πορεία σου είτε είναι καλά, είτε  κακά. Από κει και πέρα ό,τι  θετικό κερδίζουμε καλό είναι να το μοιραζόμαστε και να το μεταδίδουμε.

- Σε ποιές περιστάσεις ψεύδεσαι;

Αν και προσπαθώ να μην ψεύδομαι μερικές φορές το κάνω, όταν θέλω να  αποφύγω διάφορες καταστάσεις.

 - Ποιόν άνθρωπο απεχθάνεσαι;

Αυτόν που μπορεί να κάνει κακό.

- Ποιά λέξη ή φράση χρησιμοποιείς κατά κόρον;

Νομίζω πως όπως ο περισσότερος κόσμος χρησιμοποιώ τη λέξη «ΕΓΩ».

- Ποιό πράγμα θεωρείς ότι σε χαρακτηρίζει;

Το ότι προσπαθώ να είμαι καλοπροαίρετος.

- Για ποιό πράγμα έχεις  μετανιώσει;

Έχω μετανιώσει επειδή έχω αδικήσει κάποιους ανθρώπους και σε μερικές περιπτώσεις   θα μπορούσα να έχω πράξει διαφορετικά, ακόμα και με  περαστικούς που πολλές φορές τους χαρακτηρίζεις βιαστικά και άδικα.

- Ποιά είναι η αγαπημένη σου ασχολία;

Μου αρέσει να περνάω πολλές ώρες σκεπτόμενος πράγματα γενικά, αλλά και άλλες σκεπτόμενος πιο ανέμελα πράγματα. Μου αρέσει επίσης  η  μουσική που παίζω, όχι όταν κάνω πρόβες, εκείνες τις στιγμές που κάθομαι σε παρέες και μου έρχεται ο ρυθμός από μια καινούργια μελωδία.  

- Ποιοί είναι οι ήρωες σου στην πραγματική ζωή;

Πάρα πολλοί άνθρωποι που φύγανε από τις πόλεις και πήγαν στην επαρχία. Ένα παιδί που συνάντησα στα φανάρια και που είπε ευχαριστώ επειδή τον αποκάλεσα φίλο μου. «Οι Άγιοι που δεν θα γιορταστούν γιατί δεν θα τους βρουν την μέρα που ταιριάζει, άμυαλοι που πέσαν στην φωτιά για να έχει το όνειρο φωλιά για να κουρνιάζει», στίχοι από το τραγούδι  «Οι Άγιοι» που  έγραψε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου για το καινούργιο μου άλμπουμ.

- Πώς θα ήθελες  να πεθάνεις;

Δεν ξέρω.

- Αν πέθαινες  και επέστρεφες  στη ζωή, ποιόν άνθρωπο ή πράγμα θα ήθελες  να ενσαρκώσεις;

Ό,τι  και να γινόμουν δεν θα με ένοιαζε. Απλά θα ήθελα να γινόμουν κάτι άκακο, κάτι που δεν θα έβλαπτε.

- Ποιό είναι το αγαπημένο σου απόφθεγμα;

 «Η συχώρεση είναι από τις μεγαλύτερες αρετές».


Γιάννης Χαρούλης - Σαν είχες άλλον στην καρδιά (Σητεία, Καλοκαίρι 2012)
Νοεμβρίου 16, 2012 0 Σχολια
 
Κράτα καλό λογαριασμό μωρό μου
σου λεγα κάθε μέρα
και εσύ ήπαιρνες τα λόγια μου μωρό μου...
και τα 'δινες τ αέρα...

Έπρεπε να χωρίσομε μικιό μου...
μη κλάψεις για δεν κάνει...
άσε το χρόνο να κυλά μωρό μου...
μα η πληγή θα γιάνει...
 
 

Γιάννης Χαρούλης - Ερωτικός άνεμος
Νοεμβρίου 16, 2012 0 Σχολια
 
 
 
Ερωτικός Ανεμος


Βαριά απόψε η νύχτα στο Μεγάλο Κάστρο

Σηκώθηκε ένας άνεμος ζεστός, υγρός, φουσκοδεντρίτης

Ξεκινούσε από την Αραπιά

Σβάρνιζε τον κάμπο της Μεσαράς

Καβαλίκευε τα καστρινά μουράγια....

Κι έπεφτε πάνω στις γυναίκες σαν άντρας

Και πάνω στους άντρες σαν γυναίκα

Κι ο Καπετάν Μιχάλης περίμενε άγρυπνος

Να ξημερώσει....

Γιάννης Χαρούλης - Πως να σωπάσω
Νοεμβρίου 16, 2012 0 Σχολια

Πώς να σωπάσω μέσα μου 
την ομορφιά του κόσμου....;;;

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ'άλλα μάτια...;;;

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε 
αυτοί που μου ζητάνε 
να χαμηλώσω τα φτερά.....;;;




Στίχοι: Κώστας Κινδύνης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Πώς να σωπάσω μέσα μου 
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου 
η θάλασσα στα μέτρα μου

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ'άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε 
αυτοί που μου ζητάνε 
να χαμηλώσω τα φτερά;


Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Νοεμβρίου 15, 2012 0 Σχολια
 
Μέσα μου πέτρινα βουνά
γιατί δεν είσαι πουθενά...
και γω μες στο σκοτάδι
θα ρίξω παραγάδι
χρυσό αγκίστρι να πιαστείς,
να τρυπηθείς, να πληγωθείς,
το αίμα σου να τρέξει,
τα χείλη μας να βρέξει...


Νοεμβρίου 15, 2012 0 Σχολια

 
Αγάπης δάκρυα... όνειρα...
που τα θυμάμαι ακόμα
ποτέ δε θα τα ξαναβρώ
 πάνω στο ίδιο σώμα...
 

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Γιάννης Χαρούλης - Του Λασιθιού η στράτα
Νοεμβρίου 12, 2012 0 Σχολια

Αχί και να ' ταν μπορετό...
πριν πέσω και ποθάνω...
τα όσα βάνει ο μαύρος νους...
σκιάς τα μισά να κάμω...

...μα εγώ της λέω της καρδιάς
ΒΑΣΤΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΒΑΣΤΑ...!!!




Του Λασιθιού η Στράτα 

Στίχοι: Γιάννη Βάρδα
Μουσική: Παραδοσιακό

Όλοι μου λεν ν' απαρνηθώ
Του Λασιθιού το δρόμο
Μα γω θα πηαίνω να' ρχομαι
Για ένα χατίρι μόνο
Μα γω θα πηαίνω να' ρχομαι
Για ένα χατίρι μόνο

Όλοι μου λεν ν' απαρνηστώ
Του Λασιθιού τη στράτα
Μα εγώ τζη λέω τζη καρδιάς
"Βάστα, καρδιά μου, βάστα"
Μα εγώ τζη λέω τζη καρδιάς
"Βάστα, καρδιά μου, βάστα"


Γιάννη μου το μαντήλι σου...
Νοεμβρίου 12, 2012 0 Σχολια

το λέρωσε η ξενιτιά....
...τα έρημα τα ξένα βρε Γιάννη, Γιαννάκη μου, 
τα έρημα τα ξένα βρε παλικαράκι μου....




Γιάννη μου το μαντήλι σου

Γιάννη μου το, Γιάννη μου το, άιντε, 
Γιάννη μου το μαντήλι σου, έλα.
Τι το ‘χεις λερωμένο βρε Γιάννη, Γιαννάκη μου, 
τι το ‘χεις λερωμένο βρε παλικαράκι μου;

Το λέρωσε, το λέρωσε, άιντε, 
το λέρωσε η ξενιτιά, έλα.
Τα έρημα τα ξένα βρε Γιάννη, Γιαννάκη μου, 
τα έρημα τα ξένα βρε παλικαράκι μου.

Πέντε ποτά πέντε ποτά , άιντε, 
πέντε ποτάμια το ‘πλυναν, έλα.
Ωρε και βάψαν και τα πέντε βρε Γιάννη, Γιαννάκη μου, 
ωρε και βάψαν και τα πέντε βρε παλικαράκι μου.


Γιάννης Χαρούλης - Πλύστρα του ουρανού (Θέρμη, 19/09/2012)
Νοεμβρίου 12, 2012 0 Σχολια
 
 
...πες μου γριά βροχή
απ' όσους ξέπλυνες...
ποιοι ξανάρθαν λεριασμένοι...
ζητώντας γι άλλη μια...
γι' ακόμα μια φορά...
να τους λυπηθείς....!!!

Καλά που θα 'τανε να ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕ...
ν' ΑΛΛΑΖΕ... η ζωή μόνο με μια βροχή...
 
 
 
Νοεμβρίου 12, 2012 0 Σχολια
 
 
...τα βήματα τα τρίμματα του δρόμου κατακάθι
της αγοράς τα κρίματα, του έρωτα... τα πάθη...
 
...κάτω από φύλλα κίτρινα κοιμούνται καπετάνιοι
κι αυτό που χτες... περίσσευε... αύριο... δε... θα... φτάνει...
 
 
 

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Νοεμβρίου 11, 2012 0 Σχολια

Μια αστραπή είναι η ζωή 
και στ' άναμμα που κάνει
ότι προλάβει ο άνθρωπος... 
τα υπόλοιπα τα χάνει....

Ο Γιάννης Χαρούλης στους Πρωταγωνιστές - 26/02/2012
Γιάννης Χαρούλης - Χίλια μύρια κύματα (ΣΤΝ, 17/01/2012)

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Γιάννης Χαρούλης -Νύχτα στο Αιγαίο
Νοεμβρίου 10, 2012 0 Σχολια

Η νύχτα απόψε δεν χωρά 
τον αναστεναγμό τους....!!!
από λαχτάρες..... μυστικές..... 
γεμάτο είναι τ' αγέρι




Η νύχτα απόψε Βακχική, τυλίγει το καράβι
έτσι καθώς λικνίζεται στα πέλαγα και πάει
αγκάλη γίνεται ο γυαλός, χέρια απλωμένα οι κάμποι
κι ένα τραγούδι απόκοσμο, ξεχύνεται απ' τα Χάη

Από τη Λέσβο εχύμηξαν κοπάδι ερωτοπούλια
φωλιάσαν στα κατάρτια του, και κελαϊδούν κρυμμένα
στ'άλμπουρα πάνω εξάδιπλο φιλί κατέβηκεν η Πούλια
και τ'άστρα μέσα στα νερά χορεύουν μεθυσμένα...

Η νύχτα απόψε δεν χωρά τον αναστεναγμό τους
από λαχτάρες μυστικές γεμάτο είναι τ' αγέρι
οι ναύτες σιγοτραγουδούν στην πλώρη τον καημό τους
και φλόγες γίναν οι ματιές του μαύρου τιμονιέρη


Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Τόσα χρόνια μες τους χάρτες μου σε ψάχνω...
Νοεμβρίου 09, 2012 0 Σχολια



...ΜΙΑ ΞΕΝΙΤΙΑ Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ
ΚΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ...♥♥♥ 
ΔΕ ΓΛΙΤΩΝΕΙΣ ΜΕ ΕΝΑ ΨΕΜΑ...

Γιάννης Χαρούλης - Συνέντευξη στο περιοδικό CITY (28 Ιανουαρίου 2011)
Νοεμβρίου 09, 2012 0 Σχολια

Γιάννης Χαρούλης


Γιάννης Χαρούλης
Είναι ο νέος τραγουδοποιός από την Κρήτη που συνεχίζει να συγκινεί σε κάθε του παρουσία, θυμίζοντας το ηχόχρωμα του αείμνηστου Νίκου Ξυλούρη. Δεν όμως έμεινε απλά εκεί και οκτώ χρόνια μετά τον πρώτο του δίσκο, έρχεται στο «Club» του «Μύλου» για τέσσερις παραστάσεις γεμάτες και από τα νέα του τραγούδια από το δίσκο που ετοιμάζει με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. O Γιάννης Χαρούλης έδωσε συνέντευξη στον Χρήστο Μιχαλέρη και το περιοδικό CITY.

Είσαι ευχαριστημένος από την πορεία σου έως σήμερα;
Η λέξη «ευχαριστημένος» δεν φτάνει, δεν μπορεί να κλείσει όλο αυτό που έχω αισθανθεί κι έχω βιώσει όλα αυτά τα χρόνια, από τις εμπειρίες και από τα πάντα. Είναι τόσα πολλά τα συναισθήματα, κυρίως τα θετικά και τα όμορφα… Και δεν είναι και λίγα τα χρόνια που μου συμβαίνει αυτό, πια…

Ο συναισθηματικός τρόπος με τον οποίο μας είπες παλιότερα ότι πορεύεσαι και σε βγάζει ασπροπρόσωπο, ισχύει και σήμερα;
Ναι, ακριβώς έτσι και ακόμα παραπάνω…Αυτό δεν έχει αλλάξει, τώρα εγώ αν έχω αλλάξει δεν το γνωρίζω. Σαφώς πρέπει να με έχει αλλάξει όλη φάση μέσα στο χρόνο, αφού τόσοι παράγοντες έχουν περάσει μέσα από τη φάση, από τη ζωή μου. Σίγουρα θα υπάρχουν αλλαγές. Θα έλεγα την ίδια φράση ακριβώς, σαν copy - paste.

Θα ήθελες να είσαι περισσότερο τραγουδοποιός απ’ ό,τι ερμηνευτής; Δεν ξέρω, αν το θελήσω θα το προσπαθήσω. Προς το παρόν συμβαίνουν ωραία πράγματα, χωρίς να σκέφτομαι τι κάνω, χωρίς να το βάζω σε ταμπέλες..

Γύρω σου όλοι οι συνάδελφοι σου, δημιουργούν συνεχώς συνεργασίες ή δουλειές που προσπαθούν να διαφοροποιηθούν… Δεν σε ενδιαφέρει αυτό το παιχνίδι; Δοκιμάζω πάντα πράγματα σε σχέση με μένα και όταν λειτουργεί μια συνεργασία το κάνω. Έχω κάνει συμμετοχές, αλλά δεν φτάνουν στα αυτιά του κόσμου. Είναι αλήθεια, σαφώς, πως δεν έχω κάνει πολλές τακτικές συνεργασίες… Ταξιδεύω με τα τραγούδια μου κι αυτό φαίνεται πως πηγαίνει πολύ καλά γιατί πρώτα - πρώτα τα τραγούδια αυτά κι  εμένα δεν με κουράζουν εύκολα. Οι λόγοι που τα τραγουδάω όλα τα τραγούδια στα live μου δεν ξεβάφονται, δεν ξεπερνιούνται έτσι εύκολα. Πιστεύω ότι από εκεί ξεκινάει. Αν κουραστώ εγώ, τότε αυτό θα περάσει κάτω στον κόσμο. Άρα κάτι ακόμα κρατάει γερά…

Οι συναυλίες σου στον Μύλο…
Θα είμαστε για δυο Παρασκευοσάββατα στο «Club» του «Μύλου». Στη Θεσσαλονίκη έχουμε να έρθουμε από το καλοκαίρι. Έχουμε φέτος καινούρια μπάντα και καινούριο ήχο με έγχορδα, κλαρίνα και γκάιντες, διατηρώντας όμως κι έναν ηλεκτρισμό ακόμα, με την ηλεκτρική κιθάρα - αλλά κάποια τραγούδια ακούγονται αλλιώς. Τα αλλάζουμε τα τραγούδια στις συναυλίες και γι’ αυτό μας κρατάνε ακόμα στα live, περνούν μέσα στο χρόνο… Θα παίξουμε και όσα από τα καινούρια μας τραγούδια είναι πιο έτοιμα…

Πώς γουστάρεις να είναι μια συναυλία σου; Τι θέλεις να συμβαίνει; Η καλύτερη συναυλία δεν είναι απόλυτα αντιληπτή. Αυτό που ευχόμαστε να συμβαίνει είναι μέσα στον καθένα και όχι στην εξωστρέφεια απαραίτητα της βραδιάς. Άρα αυτό φαίνεται διαχρονικά… Κι αυτό βέβαια με ένα απλό χειροκρότημα ή με το να τραγουδάει ο κόσμος, είναι ένας κώδικας επικοινωνίας.

Πότε θα κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος; Αυτές τις μέρες ξεκινούν οι ηχογραφήσεις και ελπίζουμε σε ένα μήνα να είναι έτοιμος… Και από το «Γύρω μου κι εντός» έως τον «Χειμωνανθό» είχαν περάσει τέσσερα χρόνια. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, μια τετραετία έχει περάσει και τώρα… Μόνο οι εκλογές δεν γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια! Δεν ξέρω αν στο μέλλον οι ταχύτητες μεγαλώσουν… Είναι που κάνουμε live και αυτό μειώνει το χρόνο που μπορούμε να καθίσουμε για να δούμε και δισκογραφικά τι θα κάνουμε. Παρ’ όλα αυτά είναι μεγάλη η χαρά και ασφάλεια και τύχη που τα τραγούδια του συγκεκριμένου δίσκου που ετοιμάζουμε τώρα, είναι του Θανάση Παπακωνσταντίνου.

Το όνειρο σου ποιο είναι για τη μουσική; Έως που φτάνει η φαντασία σου;
Δεν έχω φαντασία γιατί υλοποιώ το «όνειρο» του δίσκου με τον Θανάση κι εκείνο που φαντάζομαι και ονειρεύομαι, είναι να βγει ωραία αυτή η δουλειά. Ως εκεί είναι το μακρινό μου σχέδιο. Προσπαθώ να δώσω εκεί όλο μου το μυαλό…

Προερχόμενος από την πρωτογενή κρητική παράδοση, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ξεφύγεις καλλιτεχνικά και να γράψεις ή να τραγουδήσεις σε τελείως άλλους δρόμους ή ενορχηστρώσεις; Αυτό έγινε και πρόσφατα στην συμμετοχή μου στις συναυλίες του Σταύρου Ξαρχάκου με την Κ.Ο.Ε.Μ. την δωδεκαμελή ορχήστρα και τις ειδικές ενορχηστρώσεις, όπου και στάθηκα ως τραγουδιστής και μόνος, χωρίς όργανα, σε ένα άλλο περιβάλλον από αυτό που είχα συνηθίσει. Ήταν μια μεγάλη εμπειρία και μια πρόκληση. Μ’ αρέσουν αυτά τα πράγματα, αρκεί να βγαίνουν από το ένστικτο, δεν θέλω να κάνω πράγματα που δεν μου βγαίνουν, γιατί δεν θα είμαι καλός. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα και μεγάλο μάθημα, να μας εμπιστευθεί εμένα και τη Νατάσσα Μποφίλιου ο Σταύρος Ξαρχάκος, ήταν δυο μαγικές βραδιές που δεν συμβαίνουν συχνά. Επικρατούσε πολύ ησυχία και ήταν μόνο η μουσική για δυόμισι ώρες. Ελευθερώθηκε το μυαλό από το λαούτο, ήταν όλα διαφορετικά, με άλλες αντιδράσεις από τον κόσμο, πιο μουσικό…

Τι σε έχει ενοχλήσει περισσότερο στην εξέλιξή σου;
Ο καθένας έχει τις δικές του επιλογές και τραβάει το δικό του δρόμο. Εκεί που ενώνονται οι δρόμοι εκεί έρχονται και οι συγκρούσεις οι οποίες είναι και απαραίτητες κάποιες φορές για να ξεκαθαρίζονται κάποια πράγματα. Με ενδιαφέρει πάντα, όπως όταν ξεκίνησα πριν από πολλά χρόνια από την Κρήτη, να υπάρχει ένα περιβάλλον στο οποίο να υπάρχει επικοινωνία, αλήθεια, σεβασμός, απλά πράγματα. Δηλαδή, με ενοχλεί όταν δεν συμβαίνει αυτό…

Παρασκευή, 28 Ιανουαρίου 2011